tacandin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /tɑːd͡ʒɑːnˈdɪn/
• Kîtekirin: ta·can·din

Lêker

tacandin (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	ditacînim
	tu	ditacînî
	ew	ditacîne
	em, hûn, ew	ditacînin
Fermanî	Yekjimar	bitacîne
	Pirjimar	bitacînin
Rehê dema borî:
RP. Boriya sade
	min	tacand
	te	tacand
	wê/wî	tacand
	me, we, wan	tacand
Formên din: Tewandin:tacandin

tacandin lêkera xwerû, gerguhêz

1. tac kirin serî, tacdar kirin, bitac kirin, kirin paşa yan şabanî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. (mecazî) xelat kirin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeyê

• Û wî serê xwe rakir û li gel nerî û bêdengî daket ser wan. Û ew bi dengek bilind axivî: Dema evîn bangî we bike, bidin pey wê tevî ku rêyên wê asê û rizdeyî ne jî. Û dema baskên wê we bikişînin hemêza xwe, radestî wê bibin tevî ku şûrê xwe di nav perrên wê de veşartî dibe ku ziyanê bigihîne we. Û dema ew ji we re biaxive, ji gotinên wê bawer bikin tevî ku dibe dengê wê xewnên we biperçiqînin mîna ku çawa bayê bakur jî dibe ku baxçeyan biruxîne. Ji ber ku ka çawa evîn we ditacîne, ew herwiha we diçarmixîne jî. Çawa ku ew we zêde dike, ew herwiha we ditelifîne jî. Çawa ku ew hildikeve jor û naziktirîn çeqên we, yên ku li ber tîrêjê dilerizin, dihemêzîne, ew herwiha dadikeve ber reh û rîşên we yên ku tê dikoşin ku di erdê pêt û bihêz bin, jî vediweşîne. — (Xelîl Cibran: Peyamber, wergerrandin: Husein Muhammed, 2002)

Etîmolojî

Ji tac + -andin.

Jê

• tacandî
• tacîner

Werger

• Almanî: ^?Krönung → de m

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	tacandin	tacandin
Îzafe	tacandina	tacandinên
Çemandî	tacandinê	tacandinan
Nîşandera çemandî	wê tacandinê	wan tacandinan
Bangkirin	tacandinê	tacandinino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	tacandinek	tacandinin
Îzafe	tacandineke	tacandinine
Çemandî	tacandinekê	tacandininan

tacandin mê

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)