rij

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: rij

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
rij	rijtir	herî rij (merkezî) tewrî rij (rojavayî) rijtirîn (soranîzm)

rij

1. Bêrûn.
2. Hişk, ne ron.

Bide ber

• rijd
• rijî

Etîmolojî

hevreha soranî ڕژد (rijd) (rijd), latînî rigidus (> îngilîzî rigid), hemû proto-hindûewropî *reg- (rast, rêk, req) ku ihtimalen herwiha req ya kurdî jî be.

Jê

• rij bûn (lêker)
• rij kirin (lêker)
• rijbûn (navdêr)
• rijbûyî (rengdêr)
• rijkirin (navdêr)
• rijkirî (rengdêr)

Werger

• Almanî: dünn → de
• Farisî: غذای بی روغن
• Îngilîzî: repulsive → en, ^?creamless → en, ^?assertive → en
• Tirkî: yağsız → tr, yavan → tr