rêk

Kurdî

1. rê

navdêr, mê

Wate

1. rêya biçûk, rê, rêç, rêbaz, bor, buhur,
   cihê ku bo meşînê hatiye edilandin yan avakirin

Ji

rê + -k

Bikaranîn

Lêker: rêk kirin

Navdêr: rêkkirin rêkxistin

Rengdêr: rêkkirî

Werger

farisî : راه → fa inglîzî : articulated → en, regulable → en, straight → en, compatible → en, equable → en, ?channel → en, ?parallel → en, ?path → en tirkî : tarik → tr, yol → tr

2. rast, dirist

rengdêr

Wate

1. rast, dirist, ne xwehr, ne xwar, ne çepûçûrr