qedîm

Kurdî

Rengdêr

qedîm

1. kevnar, pirr kevn, gelek pîr,
   ya / yê zemanê berê
2. dêrîn

Bide ber

• qedem
• qelem
• qeyîm

Etîmolojî

Ji erebî

Jê

• qedîmane
• qedîmî
• qedîmîtî
• qedîmtî

Ji wêjeya klasîk

Bi xerabatê muxan er biresîn
Em qedîm bade dinoşîn ji tuhûr
Lew muqîm mest û xumar û teles în— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Werger

• Elmanî: alt (Sachen), altertümlich ^→ de, altmodisch ^→ de, antik ^→ de, aus alter Zeit stammend ^→ de, früher ^→ de, uralt ^→ de, urewig ^→ de, ^?Antiquität ^→ de
• Farisî: قدمت ^→ fa, قدیم ^→ fa, قدیمی ^→ fa, کهن ^→ fa, کهنه ^→ fa, قديمی ^→ fa, ديرين ^→ fa
• Inglîzî: ancient ^→ en, antique ^→ en, archaic ^→ en
• Tirkî: antika ^→ tr, bayrı ^→ tr, eski ^→ tr, kadim ^→ tr