nikil

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /nɪˈkɪl/

Navdêr 1

Du firinde nikilê xwe digihînin hev.

nikil n

1. Devê req û zirav yê firindeyan.

   Hevmane: dim, dindik, dinik, dimik

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: نکل

Herwiha

• nikl, nîkil, nikul, nukil, nukl, nukul

Jê

• nikilandin
• nikilandî
• nililk

Etîmolojî

Hevreha farisî نوک (nûk), sogdî newke-, sekayî nuhe-, ji zimanên îranî. Peyva fînlendî nokka û hevrehên wê di zimanên din yên uralî de bi rêya têkiliya cografî yên dîrokî ji zimanên îranî ne.

Werger

• Albanî: sqep → sq
• Almanî: Schnabel → de m
• Çînî: 喙 → zh
• Erebî: منقار, ^?الخطم, ^?الروثة, ^?الزمجة, ^?منقاد
• Esperantoyî: beko
• Farisî: منقار → fa, نوک پرندگان, قله → fa
• Fînî: nokka → fi
• Fransî: bec → fr m
• Frîsî: snaffel
• Galîsî: bico → gl; peteiro
• Holendî: snavel → nl m
• Îngilîzî: beak → en, nib → en, ^?neb → en
• Îtalî: becco → it
• Japonî: くちばし → ja
• Lîtwanî: snapas → lt
• Norweciya nînorskî: nebb
• Polonî: dziób → pl
• Slovakî: zobák
• Spanî: pico → es m
• Swêdî: näbb → sv
• Tirkî: gaga → tr, hortum → tr

Navdêr 2

nikil n

1. Darek ku serê wî çemiyayî ye, tiştê ku serê wî/ê tewiyayî ye.
   • ...nikilê gopalê xwe li ser derîyê pêşîya mala a xweşik nîşaneyek sosret çê kir. — (J.R.R. Tolkien (wergêr Samî Hêzil), Hobbit, Cervantes, 2023, çapa 1ê, r. 15, ISBN 9786257724838)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Îngilîzî: hook → en