nemir

Kurdî

Rengdêr

nemir

1. Herzindî, herheyî, hersax, kesa/ê yan tişta/ê ku qet namire.
2. Kesa/ê ku ji ber xebata xwe piştî mirinê jî her têt bibîranîn.

   Celadet Bedirxan ronakbîrek nemir e.

3. Tişta/ê hêja yê ku her nirxdar dimîne.

   "Mem û Zîn" berhemek nemir ya wêjeya kurdî ye.

Bide ber

• nemêr

Jê

• nemirî
• nemirîtî
• nemirtî
• (Lêker) nemir bûn
• (Lêker) nemir kirin
• (Navdêr) nemirbûn
• (Navdêr) nemirkirin
• (Rengdêr) nemirbûyî
• (Rengdêr) nemirkirî

Etîmolojî

Ji ne- + mirin - -in.

Werger

• Çînî: 不朽的
• Erebî: ^?خالد‎ → ar
• Almanî: unsterblich → de, unsterbliche → de, unvergänglich → de
• Farisî: ابدی‎ → fa, جاودان‎ → fa, جاوید‎ → fa, جاویدان‎ → fa, جاویدان‎ → fa, ابدی‎ → fa, جاوید‎ → fa, ^?ماندگار‎ → fa
• Fînî: kuolematon → fi
• Fransî: immortel → fr m, immortelle → fr m
• Holendî: onsterfelijk → nl, onsterfelijke → nl
• Inglîzî: immortal → en, ageless → en, undying → en, ^?agelong → en, ^?indefectible → en, ^?perennial → en, ^?deathless → en
• Japonî: 不滅の
• Koreyî: 불사하는 → ko (bulsahaneun)
• Rusî: бессмертный (bessmertniy), бессмертная (bessmertnaya), бессмертное (bessmertnoe)
• Spanî: inmortal → es
• Swêdî: odödlig → sv
• Tirkî: ölümsüz → tr, ölmez → tr, bengi → tr, kalımlı → tr, layemut → tr, ebedi → tr
• Yûnanî: αθάνατος (athánatos), αθάνατη (athánatos), αθάνατē (athánato)