mitabeqet

Kurdî

navdêr, mê

Wate

1. peyman, lihevkirin, rêkeftin, pêkhatin, eqd, pakt, miwafeqet, kontrat, tifaq, itifaq, miwahede, qewl
   razîbûn bi kirina hevkariyê
2. qewl, miqawele

Herwiha

• mitabiqet
• mutabeqet
• mutabiqet

Ji wêjeyê

— Ez nabêjim ko li hemberî Iraqê, li hemberî xelkê Iraqê pêwistî bi operasyonekê heye. Bêguman nexêr!. Ez behsa operasyonek ali dijî PKK-ê dikim. Û divêt digel meqamên Iraqê mitabeqet hebe. Ya min tenê ravekeka eskerî ye. Em [esker] di çarçeweya rola xwe de hereket dikin û di nêv tixûbên wê de dimînin.

(Nefel.com, 4/2007)

Ji

Ji erebî

Jê

• mitabeqetname

Werger

• Fînî: sopimus ^→ fi
• Elmanî: ^?Vereinbarung ^→ de m
• Erebî: ^?عقد ^→ ar
• Inglîzî: agreement ^→ en, contract ^→ en, convention ^→ en, deal ^→ en, pact ^→ en
• Tirkî: akit ^→ tr, anlaşma ^→ tr, ittifak ^→ tr, muahede ^→ tr, mukavele ^→ tr, mutabakat ^→ tr, muvafakat ^→ tr, pakt ^→ tr, kontrat ^→ tr