mahir

 Binêre herwiha: Mahir

Kurdî

Rendgêr

mahir

1. şareza, pispor, jêhatî, hoste, behremend, behredar

Herwiha

• mahîr

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ماهر‎ (mahir)

Bikaranîn

Lêker:

• mahir bûn
• mahir kirin

Navdêr:

• mahirbûn
• mahirkirin

Rengdêr:

• mahirbûyî
• mahirkirî

Etîmolojî

Ji erebî ماهر‎ (mahir), hevreha meharet

Ji wêjeya klasîk

• Wan gotine Heyzebûnê sahir
  »Derdê li me ey tebîbê mahir
  Bêşubhe dewa ji dest te têtin— (Mem û Zîn ~1692, Ehmedê Xanî)

Jê

• mahirane
• mahirî
• mahirîtî
• mahirtî

Werger

• Almanî: fähig ^→ de, findig ^→ de, geschickt ^→ de, oft ^→ de, ^?gewandt ^→ de, ^?fachgerecht ^→ de
• Farisî: ماهر ^→ fa
• Fînî: suuruus ^→ fi, mahti ^→ fi, mahtavuus ^→ fi
• Inglîzî: expert ^→ en, skillful ^→ en, dexterous ^→ en, handy ^→ en, proficient ^→ en, subtle ^→ en
• Tirkî: becerikli ^→ tr, yetenekli ^→ tr, usta ^→ tr, mahir ^→ tr, pir ^→ tr, ^?sanatkâr ^→ tr

Tirkî

Rengdêr

mahir

1. hunerwer, destbikar, cerbez, destbiker, pîşebaz, mahir