behredar

Kurdî

Rengdêr

Pozîtîf	Komparatîf	Sûperlatîf
behredar	behredartir	herî behredar behredartirîn

behredar

1. bibehre, behremend, biqabiliyet, jêhatî, zîrek, xwedîhuner, talentdar,
   kesa/ê ku ji siriştê xwe ve bo kirina tiştekî jêhatî û zîrek e
   • Hê ji zarrokiya wî ve diyar bû ku hunermendek berhemend e.
2. behrdar, pardar, pişikdar, beşdar, mişterik, şirîk

Dijwate

• bêbehre

Ji

behr+ e- + -dar

Bikaranîn

Lêker:

• behredar bûn
• behredar kirin

Navdêr:

• behredarbûn
• behredarkirin

Rengdêr:

• behredarbûyî
• behredarkirî

Jê

• behredarî
• behredarîtî
• behredartî

Werger

• Erebî: موهوب ^→ ar, مشترك ^→ ar
• Farisî: سودمند ^→ fa, فايده دار ^→ fa
• Inglîzî: dexterous ^→ en, genius ^→ en, partner ^→ en
• Tirkî: dirayetli ^→ tr, istidatlı ^→ tr, liyakat sahibi ^→ tr, liyakatli ^→ tr, ortak ^→ tr, paylı ^→ tr, kabiliyetli ^→ tr, hissedar ^→ tr, ^?yetenekli ^→ tr, ^?istidat ^→ tr, ^?liyakatlı ^→ tr