lokal

Kurdî

navdêr, mê

Wate

1. cih, der, war, herêm, mekan, mesken

Ji wêjeyê

Em fêr bûne biçin ahengên kurdî, lokalên ko têra hezar mirovî dikin, çar hezar mirovan derbasî hinder dikin, ji germê, û bîna xwêdanê û kebabê bêna mirov diçikê, mirovê ko ji ber wê bînê dirivê derve, li ber derî jî tûşî cigarekêş û şervanin dibe.

(Salih Kobanî: Peyamên bi rûmet, Avestakurd.net, 9/2007)

Ji

Ji latînî locus (cih)

Jê

• lokalî

Werger

• Elmanî: hiesig ^→ de
• Farisî: محلی ^→ fa
• Inglîzî: war ^→ en
• Tirkî: yerel ^→ tr, lokal ^→ tr, mevzii ^→ tr

Tirkî

rengdêr

Wate

1. cihî, cîgayî, mihelî
2. lokal
3. komale
4. klûba şevê