kuçe

Kurdî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kuçe	kuçe
Ravek	kuçeya	kuçeyên
Çemandî	kuçeyê	kuçeyan
Nîşandera çemandî	wê kuçeyê	wan kuçeyan
Bangkirin	kuçeyê	kuçeyino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kuçeyek	kuçeyin
Îzafe	kuçeyeke	kuçeyine
Çemandî	kuçeyekê	kuçeyinan

kuçe

kuçe mê

1. kolan, sikak, cade, şari', şeqam,
   rêyek bi çîmentoyê yan maddeyek din hatî avakirin
   (bi taybetî bo tirimpêl pê ve bimeşin)
   • Ew li serê kuçê sekinî û hebekî bêhna xwe berda. — (Firat Cewerî Girtî, Weşanên Nûdem, 1986)
   • Dîtin di mehelle û zikakan
     Her kuçe û xurfe û şibakan
     Sed taze ciwan ji rengê serwan— (Mem û Zîn ~1692, Ehmedê Xanî)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: کوچە

Herwiha

• kûçe

Jê

• kuçeyî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguherîne" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Farisî: خیابان ^→ fa, كوچه ^→ fa, کوچه ^→ fa
• Erebî: شارع ^→ ar, طريق ^→ ar, زقاق ^→ ar
• Inglîzî: avenue ^→ en, street ^→ en
• Tirkî: sokak ^→ tr