kiras

Kurdî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /kɪˈɾɑːs/

• Deng (Qers)

• Kîtekirin: ki·ras

Navdêr

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kiras	kiras
Îzafe	kirasê	kirasên
Çemandî	kirasî	kirasan
Nîşandera çemandî	wî kirasî	wan kirasan
Bangkirin	kiraso	kirasino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kirasek	kirasin
Îzafe	kirasekî	kirasine
Çemandî	kirasekî	kirasinan

kiras li jinekê

kiras nêr

1. cilê dirêj yê yek parçeyî yê ji milan ta lingan digire
   • Bû pêkenînê alemê
     Havêt kirasê rûmetê
     Rûmet hebû ew bê qiyas— (Feqiyê Teyran ~1620)
   • Wekû dinê di nêva Ekradan da melayêd wan, kirasêd herbê (cengê) çêdikin. Ji cawî hemû dinvisin weqf û tilsim ewan kirasan axa û 'egîd -'egîtêd- Ekradan bi pêncsed û hezar qurûşan dikirin û roja cengê di bin cilêd xwe da nî werdigirin û diçine herbê. — (Mele Mehmûdê Bayezîdî, Amadekar: Jan Dost Adat û Rusûmatnameê Ekradiye, Weşanxaneya Nûbihar, 2010, r. 128, ISBN 9789944360678)
2. gumlek, qemîs
3. mask kirin, xefkirin
   • Zext, astengî û êrîşên li ser çapemeniyê bi fîstan û kirasên zagonî yên hikûmetê rewa dikin. Yên kêmasiya serokomar, wezîr û rayedarên hikûmetê tînin ziman, dibin hedef. — (Zextan bi kirasên zagonî rewa dikin [arşîv], xwebun.org, 16.03.2020)

Bide ber

• bîkînî
• derpî
• êlek
• fîstan
• tenore

Jê

• (Lêker) kiras kirin
• (Navdêr) kiraskirin
• (Rengdêr) kiraskirî
• binkiras
• hevalkiras
• kirasê kurdî

Etîmolojî

Hevreha soranî kiras, farisî kirbas, kerbas, kerpas, pehlewî kirpas, bi rêya aramî ܟܪܒܣܐ (kerbasa) ji yûnanî κάρπασος (kárpasos). Herwiha bide ber avestayî kihrp (leş).

Werger

• Erebî: ^?الثوب‎ → ar, ^?الجلباب‎ → ar, ^?السربال‎ → ar, ^?العطاف‎ → ar, ^?الكساء‎ → ar, ^?اللوط‎ → ar, ^?رداء‎ → ar
• Farisî: پیراهن‎ → fa, لباس‎ → fa
• Inglîzî: dress → en, garment → en, ^?blouse → en, ^?clout → en, ^?vesture → en, ^?weft → en, ^?fig → en, ^?vestment → en
• Tirkî: ay başı → tr, fistan → tr, gömlek → tr, kaplama → tr, entari → tr, kisve → tr, şömiz → tr

Lîtwanî

Navdêr

kiras

1. qaqlîbaz, şehing