kewgirîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /kɛwɡɪˈɾiːn/
• Kîtekirin: kew·gi·rîn

Lêker

kewgirîn negerguhêz

1. xemxwarin, keribîn, diltengbûn, xemdarbûn, xemgînbûn, xem xwarin, xemgîn bûn, dilteng bûn, xemdar bûn, xemgînî, kovan, hizn, kedirîn, hizinîn, hiznîbûn, hedinîn, hiznî bûn
   • Karê jî, qey bêjî xûşka xwe ya helal dîtibû, pêra dikewgirî. — (Dê û Dêmarî, Egîdê Xudo, Weşanên Nûdem)

Tewîn

-kewgir-

Etîmolojî

Ji kewgir +‎ -în.

Werger

• Tirkî: efkârlanma → tr, efkârlanmak → tr, hüzün → tr, hüzün çökmek → tr, hüzüne kapılmak → tr, hüzünleniş → tr, hüzünlenme → tr, hüzünlenmek → tr, ^?burkulma → tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kewgirîn	kewgirîn
Îzafe	kewgirîna	kewgirînên
Çemandî	kewgirînê	kewgirînan
Nîşandera çemandî	wê kewgirînê	wan kewgirînan
Bangkirin	kewgirînê	kewgirînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kewgirînek	kewgirînin
Îzafe	kewgirîneke	kewgirînine
Çemandî	kewgirînekê	kewgirîninan

kewgirîn mê

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

   (Nimûneyekê bide) (biguhêre)