hilkan

Kurmancî

Mane

hilkan (cureyê peyvê?)

1. derketin jor, hil anîn, hil dan, hilkişîn, quloz bûn, Treppe)
2. bilind kirin, hil kirin, rahiştin, rakirin, hewandin, lebitandin, lebitîn, leqandin, livandin, livîn, jê kirin, ra kirin, berz kirin, kolan, kirpandin, hil hatin^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji hil +‎ kan.

Werger

• Almanî: aufsteigen → de