rahiştin

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Lêker[biguhêre]

rahiştin lêkera pêkhatî, gerguhêz

  1. dest avêtinê, rakirin, hilgirtin, girtin, hildan, bilind kirin, bilindkirin,
    xwe gihandin tiştekî
    • Bi xurtî radihîje betaniyê, ji bin wê Anya derdikeve, çongên xwe difisîne (...) — (Bexçeyê Vîşne, Anton Çexov, Weşanên Nûdem)
    • Wê Dîlan berda, çû ku rahêje kevokê biavêje der, lê kevok ji nava destên wê firiya û xwe li ser kulînê danî. — (Firat CewerîGirtî, Weşanên Nûdem1986)

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Ji wêjeyê[biguhêre]

  • Hê nûka Ehmed rabû çi kir?
    Li mehîna xwe siwar bû,
    û rahişte kemaça xwe,
    avête pişta polê xwe, û yalla, ya xwedê
    kete hewîrdorê dinê de, ji xwe re gereha.
     — (ji Dastana Cembeliyê Hekarî ji devê Bedranê Mala Sivûk ji Lokman Turgut: Cembelî fils du prince de Hekkarî, 2002, iranistik.uni-goettingen.de)

Herwiha[biguhêre]

Tewîn[biguhêre]

ra-hêj-

Bide ber[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji ra- +‎ hiştin.

[biguhêre]

Werger[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî rahiştin rahiştin
Îzafe rahiştina rahiştinên
Çemandî rahiştinê rahiştinan
Nîşandera çemandî rahiştinê wan rahiştinan
Bangkirin rahiştinê rahiştinino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî rahiştinek rahiştinin
Îzafe rahiştineke rahiştinine
Çemandî rahiştinekê rahiştininan

rahiştin

  1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

Werger[biguhêre]