heyran

Kurdî

Bilêvkirin

• IPA: /ħɛjˈɾɑːn/
• Jihevqetandin: hey·ran

Navdêr

heyran zayend pêwîst e (z=m: mê, z=n: nêr, z=mn: m û nêr, z=nt: nêtar)

1. Gorî, dilsoz, fîda,
   kesa/ê gelek ji tiştekî hez dike.
   • Ez heyranî zimanê kurdî me.
2. Qurban, feşanî, cangorî, canfeşanî.

Ji wêjeya klasîk

• Ser de libasê xett û xal
  Sergeşte heyran ma û lal
  Ehmed ko dî nûra semed— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Herwiha

• ĥeyran

Bide ber

• heywan

Bikaranîn

Lêker:

• heyran bûn
• xwe heyran kirin

Navdêr:

• heyranbûn
• xweheyrankirin

Rengdêr:

• heyranbûyî
• xweheyrankirî

Ji

Ji erebî

Jê

• heyranî
• heyranîtî
• heyrantî

Werger

• Elmanî: Bewunderer ^→ de, erstaunt ^→ de, hingerissen ^→ de, Verehrer ^→ de m, mein Lieber! ^→ de, oh Schreck! ^→ de, ^?entzückt ^→ de
• Farisî: تعجب زده ^→ fa, شگفت زده ^→ fa
• Fînî: omistautunut ^→ fi
• Inglîzî: devoted ^→ en, dedicated ^→ en, vowed ^→ en, zealous ^→ en, lover ^→ en, feal ^→ en, ^?singere ^→ en
• Tirkî: hayran ^→ tr, antilop ^→ tr

Navdêr

heyran mê

1. (cûnek stranan) Binêre heyranok.