heya

Kurmancî

1. heya ku

Binêre heta.

2. şerm, eyb, fedî, fihêt

navdêr, mê

Wate

1. eyb, şerm, fedî, fihêt
2. ar

Ji wêjeyê

Her roja ko diçe têkçûna ber bi dawîlêhatina rejîma tirkîsta milîtarîst nêzîktir dibe, ew jî hêj zêdetir nimûneyên bêexlaqî û bêheyayiya xwe raberî dinyayê dike. — (Mihemed Evdila: Divêt kurd, emerîkî û ewropî baweriya xwe bi bêexlaqê Erdogan neînin, Nefel.com, 6/2007)

Ji

Ji erebî

Jê

• bêheya
• bêheyahî
• bêheyatî
• bêheyayî
• biheya
• heyadar
• heyadarî
• heyayî

2. jiyan

Binêre heyat.

Werger

• Elmanî: Malaria ^→ de m, bis ^→ de, soweit ^→ de
• Farisî: تا زمان ^→ fa, تازمان ^→ fa
• Tirkî: afret ^→ tr, değin ^→ tr, haya ^→ tr, hayâ ^→ tr, dek ^→ tr, hatta ^→ tr, olanca ^→ tr, taşı sıksa suyunu çıkarır ^→ tr, kadar ^→ tr, ^?ta ^→ tr, ^?ut ^→ tr

Zazakî

Hoker

heya

1. erê

Hevwate

• ya
• e