heya

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA: /hɛˈjɑː/
• Kîtekirin: he·ya

Hoker 1

heya

1. (heya ku) Binêre heta.

Navdêr

heya mê

1. eyb, şerm, fedî, fihêt
2. ar

Ji wêjeyê

• Her roja ko diçe têkçûna ber bi dawîlêhatina rejîma tirkîsta milîtarîst nêzîktir dibe, ew jî hêj zêdetir nimûneyên bêexlaqî û bêheyayiya xwe raberî dinyayê dike. — (Mihemed Evdila: Divêt kurd, emerîkî û ewropî baweriya xwe bi bêexlaqê Erdogan neînin, Nefel.com, 6/2007)

Etîmolojî

Ji erebî

Jê

• bêheya
• bêheyahî
• bêheyatî
• bêheyayî
• biheya
• heyadar
• heyadarî
• heyayî

Werger

• Elmanî: Malaria ^→ de m, bis ^→ de, soweit ^→ de
• Farisî: تا زمان ^→ fa, تازمان ^→ fa
• Tirkî: afret ^→ tr, değin ^→ tr, haya ^→ tr, hayâ ^→ tr, dek ^→ tr, hatta ^→ tr, olanca ^→ tr, taşı sıksa suyunu çıkarır ^→ tr, kadar ^→ tr, ^?ta ^→ tr, ^?ut ^→ tr

Navdêr 2

heya mê

1. (jiyan) Guhertoyeke heyat.

Zazakî

Hoker

heya

1. erê

Hevwate

• ya
• e