hemilandin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /hɛmɪlɑːnˈdɪn/
• Kîtekirin: he·mi·lan·din

Lêker

hemilandin (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	dihemilînim
	tu	dihemilînî
	ew	dihemilîne
	em, hûn, ew	dihemilînin
Fermanî	Yekjimar	bihemilîne
	Pirjimar	bihemilînin
Rehê dema borî:
RP. Boriya sade
	min	hemiland
	te	hemiland
	wê/wî	hemiland
	me, we, wan	hemiland
Formên din: Tewandin:hemilandin

hemilandin lêkera xwerû, gerguhêz

1. hewandin, vehewandin, sitirandin, hêwirandin, penihandin, xwedî kirin, xwedan kirin, li mala xwe wek mêvan qebûl kirin

   Li ser tarîxa tabû û totemiyê, bi kurtayî mirov dikare wiha bibêje; ev tore û adetên hebandin û hemilandinê di kert û qonaxên nediyar de derketine û nivşê heyî bi darê zorê episandiye ser nifşên pêşiya xwe.

   • Zeman Xanê kurê Qasim Xanê ji hesedê gotiye Ebbas Mirzayê ku, şahim, eve çi ye ku tu hinde rexbet û ri'ayetê di nêva xwanenêd Îranê li van axayêd zen qehbe dikî. Eger çi Ebbas Mirza jivề xeberê sil bûye û Zeman Xan teqdir kiriye. Lakin Silêman Axayê Sipkî ji xîretan nehemilandî, li wề huzurê gotiye ku Zeman Xan subeyê zen qehbetê kifş dibitin. — (Mele Mehmûdê Bazîdî, Cami’eya Riseleyan û Hikayetan Bi Zimanê Kurmancî, Lîs, 2010, çapa 1em, r. 127, ISBN 978-605-5683-27-6)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: هه‌ملاندن‎

Herwiha

• hemlandin
• tehemûl kirin

Bide ber

• hebandin

Têkildar

• hemilîn

Jê

• hemilandî
• hemilîner

Etîmolojî

Ji heml + -andin.

Werger

• Almanî: aushalten → de
• Erebî: تحمل‎ → ar
• Îngilîzî: stand → en
• Tirkî: ^?barındırmak → tr, ^?sindirmek → tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hemilandin	hemilandin
Îzafe	hemilandina	hemilandinên
Çemandî	hemilandinê	hemilandinan
Nîşandera çemandî	wê hemilandinê	wan hemilandinan
Bangkirin	hemilandinê	hemilandinino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hemilandinek	hemilandinin
Îzafe	hemilandineke	hemilandinine
Çemandî	hemilandinekê	hemilandininan

hemilandin mê

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Werger

• Tirkî: sindirme → tr, sindiriş → tr, sindirme → tr, barındırma → tr