dilbij

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî dilbij dilbij
Îzafe dilbijê dilbijên
Çemandî dilbijî dilbijan
Nîşandera çemandî dilbijî wan dilbijan
Bangkirin dilbijo dilbijino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî dilbijek dilbijin
Îzafe dilbijekî dilbijine
Çemandî dilbijekî dilbijinan

dilbij nêr

  1. evîndar, hezker, aşiq, sewdayî

Etîmolojî[biguhêre]

dil + bijîn - -în

[biguhêre]

Werger[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

Pozîtîv Komparatîv Sûperlatîv
dilbij dilbijtir herî dilbij
dilbijtirîn

dilbij

  1. evîndar, hezker, aşiq, sewdayî
    • Bayê dilistana min î dilbij şa dike gul û çîçekên gulîstana dilistana min... — (M. Tunçyuzlu: Dibistana dîlgirtî, Azadiya Welat, Hj. 1586, 16.09.2011, r. 10)
    • Çiqas meyê hêvî daba nifşê nûhatî , nifşê dilbij û dilşewat ji çand , tore û zimanê kurdî re! — (Ciwan Dêrikî, Zarokên kurd û pişaftin [arşîv], welateme.net22/9/2011)
    • Dil diguve, dil diguve... kurmekî bêdev e; mîrato çi jî dilbij e, dimije xwînê! — (yeqîn h., Êvareke reş û spî [arşîv], diyarname.com20.05.2009)
  2. arezûmend, meyildar, mereqdar

Etîmolojî[biguhêre]

dil + bijîn - -în

[biguhêre]

Werger[biguhêre]