destgîr

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
destgîr	destgîrtir	herî destgîr destgîrtirîn

destgîr

1. girtî, zindanî, hefsî, kesa/ê ku hatiye girtin

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ده‌ستگیر‎

Bide ber

• destgirtî
• dezgir

Jê

• destgîrî
• destgîrker
• destgîr kirin
• destgîrkirin
• destgîrkirî
• (Lêker) destgîr bûn
• (Lêker) destgîr kirin

• (Navdêr) destgîrbûn
• (Navdêr) destgîrkirin

• (Rengdêr) destgîrbûyî
• (Rengdêr) destgîrkirî

Etîmolojî

Ji dest + -gîr.

Werger

• Fînî: pidätetty → fi
• Îngilîzî: detainee → en, detained → en, captured → en, captive → en, ^?acquisitive → en
• Tirkî: derdest → tr, esir → tr, tutsak → tr