dengbêj

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /dɛnɡˈbeːʒ/

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	dengbêj	dengbêj	dengbêj
Îzafe	dengbêja	dengbêjê	dengbêjên
Çemandî	dengbêjê	dengbêjî	dengbêjan
Nîşandera çemandî	wê dengbêjê	wî dengbêjî	wan dengbêjan
Bangkirin	dengbêjê	dengbêjo	dengbêjino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	dengbêjek	dengbêjek	dengbêjin
Îzafe	dengbêjeke	dengbêjekî	dengbêjine
Çemandî	dengbêjekê	dengbêjekî	dengbêjinan

dengbêj li Amedê

dengbêj mê û nêr

1. stranbêj, ahengbêj, kilambêj, goranîbêj, kesa/ê stranan dibêje
   (bi taybetî kesên stranên gelêrî yên kurdî bê muzîk dibêjin)

   Ez evdal im Evdalê Zeynê me
   Bavê Temê û Mihê me
   Dengbêjê Surmelî Mehmed Paşa li gola Serhedê me

Herwiha

• dengvêj
• dengwêj

Jê

• dengbêjî
• dengbêjîtî
• dengbêjtî

Etîmolojî

Ji deng + -bêj.

Werger

• Almanî: Sänger → de nêr, Volkssänger → de
• Farisî: خواننده‎ → fa
• Îngilîzî: troubadour → en, minstrel → en, melodist → en, bard → en, chanter → en, ^?recitalist → en
• Tirkî: aşık → tr, halk ozanı → tr, hozan → tr, ozan → tr, ses sanatkârı → tr