bedkar

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bedkar		herî bedkar

bedkar

1. Kesê/a ku karên baş nake / kesê/a ku karên xirab dike.

   Kesên bedkar bikêrî hevalîniyê nayên.

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: به‌دكار‎

Hevmane

• bedxwaz
• xêrnexwaz
• bedxax
• xaxreş

Têkildar

• bênamûs
• saqit
• pûç

Etîmolojî

Ji bed + -kar.

Werger

• Erebî: ^?القصاقص‎, ^?المائس‎, ^?النغل‎
• Îngilîzî: ungodly → en, pervert → en, bad guy → en, ^?misdoing → en, ^?perverse → en, ^?dysgenic → en, ^?evil doer, ^?ill turn → en, ^?reproachless → en, ^?wicked deed
• Tirkî: bedhah → tr, suiistimalci

Navdêr

bedkar mê û nêr

1. Kesê/a ku karên baş nake / kesê/a ku karên xirab dike.
   • Azarê mihrdaran nedî
     Lê destê bedkaran nedî
     Bi nûnekê yaran nedî — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Etîmolojî

Ji bed + -kar.