bênamûs

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bênamûs	bênamûstir	herî bênamûs (merkezî) tewrî bênamûs (rojavayî) bênamûstirîn (soranîzm)

bênamûs

1. bêşeref, şermezar, rûreş, bêar, bêşerm,
   kesa/ê ku namûsa xwe naparêze
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Herwiha

• bênamîs
• bênamwîs

Dijmane

• binamûs

Jê

• bênamûs bûn (lêker)
• bênamûs kirin (lêker)
• bênamûsbûn (navdêr)
• bênamûsbûyî (rengdêr)
• bênamûsî
• bênamûsîtî
• bênamûskirin (navdêr)
• bênamûskirî (rengdêr)
• bênamûstî

Etîmolojî

Ji bê- +‎ namûs.

Werger

• Almanî: ehrlos → de, unanständig → de, ehrloser → de, unehrlich → de, ^?entehrt → de
• Erebî: ^?وغد
• Farisî: بی ناموس, بی عار → fa, بی ناموس
• Fînî: kunniaton → fi
• Îngilîzî: dishonorable → en, dishonourable → en, immoral → en, ignominious → en, reptilian → en, corrupt → en, unscrupulous → en, crooked → en, deceitful → en, devious → en, dishonest → en, dodgy → en, rascal → en, rogue → en, shady → en, shameless → en, scoundrel → en
• Tirkî: namussuz → tr, kaltaban → tr, ^?ırzı kırık → tr