batil

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
batil	batiltir	herî batil (merkezî) tewrî batil (rojavayî) batiltirîn (soranîzm)

batil

1. gewc, dûrî aqil, beredayî, berbad, pûç, bêbingeh, absûrd, şaş, çewt, xelet,
   ne rast, ne dirist
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Ji wêjeya klasîk

• Da 'işq bikit kemal-i hasil
  Hubba we nekit wisal-i batil — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Bide ber

• betal

Jê

• batilî
• batilîtî
• batiltî

Etîmolojî

Ji erebî بَاطِل (bāṭil, “şaş, xelet”)

Werger

• Almanî: falsch → de, eitel → de, albern → de, ungereimt, unsinnig → de, widersinnig → de, ^?bescheuert → de, ^?Geschwafel → de
• Fînî: järjetön → fi, typerä → fi, hassu → fi, perusteeton → fi, absurdi → fi
• Îngilîzî: false → en, fallacious → en, null → en, void → en, null and void → en, superstitious → en, unreasoning → en, absurd → en, foolish → en, nonsense → en, nonsensical → en, senseless → en, silly → en
• Tirkî: batıl → tr, çürük → tr, temelsiz → tr, geçersiz → tr, absürd → tr, saçma → tr