bîdar

Kurdî

Rengdêr

Pozîtîf	Komparatîf	Sûperlatîf
bîdar	bîdartir	herî bîdar bîdartirîn

bîdar

1. şiyar, hişyar, bêxew, ne nivistî, ne razayî, ne raketî, ne di xew de
2. payî

Ji

Ji proto-hindûewropî *bʰewdʰ- (şiyar bûn, nenivistin, ranezan), proto-aryayî *bṓdhati-, hevreha avestayî baoδaiti, sanskrîtî budhyátē, belkî bi rêya farisî بيدار (bîdar) (Çavkanî: Pokorny, r. 2068).

Bikaranîn

Lêker:

• bîdar kirin

Navdêr:

• bîdarkirin

Rengdêr:

• bîdarkirî

Ji wêjeyê

Her çendî bi şev diminî bîdar,
sibhan dinivî heta vi êvar,
êvar û seher bi roj, eger şev,
ez her disojim wisa li ser hev.
— (Ehmedê Xanî: Mem û Zîn, 1695)

Jê

• bîdarane
• bîdarî
• bîdarîtî
• bîdartî

Werger

• Farisî: بيدار ^→ fa, هوشيار ^→ fa, آگاه ^→ fa
• Tirkî: uyanık ^→ tr, söğütlü ^→ tr