bêkêr

Kurmancî

Rengdêr 1

bêkêr, k-ya nerm

1. bêwec, bêmifa, bêqezenc, bêfêde, bêkelk, bêfeyde, nekêr, bêxêr, kêrnehatî, nekêrhatî, bikêrnehatî, nebikêrhatî,
   tişta/ê kêr anku qazanc jê nîne yan nabe
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Dijmane

• bikêr
• kêrdar

Jê

• bêkêr bûn (lêker)
• bêkêrbûn (navdêr)
• bêkêrî

Etîmolojî

bê- + kêr (2)

Werger

• Farisî: به درد نخور, بی فایده → fa, غیر موثر, آشغال → fa, ولنگار → fa, بنجل → fa
• Îngilîzî: useless → en, ineffective → en, pointless → en

Rengdêr 2

bêkêr, k-ya req

1. bêçeqo, bêşefir, kesa/ê kêr anku çeqo anku şefir nîne
   • J6 xêran ra di xweşmêr bin
     Ne mislê min di bêkêr bin
     Dibe kesp û dibê kar e — (Feqiyê Teyran, , ~1620)

Jê

• bêkêrî

Etîmolojî

bê- + kêr (1)