bêkêr

Kurdî

Rengdêr 1

bêkêr, k-ya nerm

1. bêwec, bêmifa, bêqezenc, bêfêde, bêkelk, bêfeyde, nekêr, bêxêr, kêrnehatî, nekêrhatî, bikêrnehatî, nebikêrhatî,
   tişta/ê kêr anku qazanc jê nîne yan nabe

Dijmane

• bikêr
• kêrdar

Jê

• bêkêrî
• (Lêker) bêkêr bûn

• (Navdêr) bêkêrbûn

Etîmolojî

bê- + kêr (2)

Werger

• Farisî: به درد نخور‎ → fa, بی فایده‎ → fa, غیر موثر‎ → fa, آشغال‎ → fa, ولنگار‎ → fa, بنجل‎ → fa
• Îngilîzî: useless → en, ineffective → en, pointless → en

Rengdêr 2

bêkêr, k-ya req

1. bêçeqo, bêşefir, kesa/ê kêr anku çeqo anku şefir nîne
   • J6 xêran ra di xweşmêr bin
     Ne mislê min di bêkêr bin
     Dibe kesp û dibê kar e— (Feqiyê Teyran ~1620)

Jê

• bêkêrî

Etîmolojî

bê- + kêr (1)