afir

Kurdî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ɑːˈfɪɾ/ r-ya req

• Deng (Qers)

• Kîtekirin: a·fir

Navdêr

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	afir	afir
Îzafe	afirê	afirên
Çemandî	afirî	afiran
Nîşandera çemandî	wî afirî	wan afiran
Bangkirin	afiro	afirino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	afirek	afirin
Îzafe	afirekî	afirine
Çemandî	afirekî	afirinan

Gayek avê ji afirekî vedixwe..

afir nêr

1. Cihê ku dewar lê alif dixwe.
   • Afirê gamêşa[n], bû warê qelsemêşa[n]. — (pendek pêşiyan, weşandin di kovara Mehname, hj 9 de, sal 2000)
   • Wê zarokê xwe di pêçekê de pêça û di afirekî de danî, çimkî cihê wan li mêvanxanê tunebû. — (Luqa 2:7 [arşîv])

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ئافڕ

Herwiha

• afirr
• afr...
• afrr...
• hafir
• axîr

Bide ber

• alif

Jê

• afirk

Etîmolojî

Ji proto-îranî *a-hverene ("ya ku xwarinê dide", ji a- + proto-hindûewropî * swel-: xwarin), hevreha din ya kurmancî axur, pehlewî axwerr-, farisî اخور‎ (axûr). Heman peyv ketiye ermenî û tirkî jî, bi tirkî ahır.

Werger

• Çekî: koryto → cs nt
• Almanî: Mulde → de m, Trog → de n, Krippe → de m
• Erebî: معلف‎ → ar, مذود‎ → ar, حظيرة‎ → ar
• Esperantoyî: trogo → eo
• Farisî: اخور‎ → fa (exûr), آخور‎ → fa
• Ferî: trog → fo, krubba → fo
• Fînî: kaukalo → fi, seimi → fi
• Fransî: auge → fr, mangeoire → fr
• Holendî: bak → nl, drenkbak → nl, eetbak → nl, drinktrog → nl, krib → nl, trog → nl
• Îdoyî: trogo → io
• Îbranî: רַהַט‎ → he
• Inglîzî: trough → en, manger → en, ^?corral → en
• Portugalî: cocho → pt, gamela → pt, tina → pt
• Romanyayî: troacă → ro
• Spanî: gamella → es, artesa → es, cuezo → es, cangilón → es
• Tirkî: yemlik → tr, yalak → tr