ölü

Azerî

Rengdêr

ölü

1. mirî

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên mirî hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Teteriya krîmî

Rengdêr

ölü

1. mirî

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên mirî hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng^ⓘ

Navdêr

ölü

1. mirî (a/ê ku dawî li jiyana wê/wî hatiye, êdî najî)

   Ölü deve ― hêştira mirî.

2. mirî, cendek, meyît, term, mirate, laş (cendekê mirovan)

   Bu mahallede ölü var,. ― Li vê taxê mirî heye.

3. zenûn, zelûl (ji bo ronî û tiştên wisan)

   Ölü kandil. ― Qendîla zenûn.

4. (mecazî) xalî, vala, xerabe

   Ölü şehir,. ― Bajarê xalî.

5. (mecazî) mirî (zimanê ku lu tu deverê nayê axaftin, bes belgeyên wî zimanî hene)

   Hititçe ölü bir dildir. ― Hitîtî zimanekî mirî ye.

6. (mecazî) bêcan, bêruh

   Ölü bir konuşması var. ― Axaftineke wê ya bêruh heye.

7. term (di terkîbên navdêran de)

   Tavuk ölüsü. ― Termê mirîşkê.