hîlak

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
hîlak	hîlaktir	herî hîlak hîlaktirîn

hîlak

1. (gelek) betilîn, westîn, xirabbûn, mirineka xerab, çûn cehnemê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. mehfbûn
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: هیلاک‎

Herwiha

• helak
• hilak

Bide ber

• helake

Etîmolojî

Ji erebî هلك‎ (helak), hevreha aramî הלכ (h-l-k-: çûn, meşîn), akadî elaku (h-l-k-: çûn, meşîn)

Jê

• helikandin
• helikandî
• helikî
• helikîn

Ji wêjeya klasîk

• Heq e ku li Melê kin
  Hilak in j'derba tîrê
  Derman divê ku lê kin — (Feqiyê Teyran, )

Werger

• Erebî: دمار‎ → ar, هلاك‎ → ar, خراب‎ → ar, هدم‎ → ar, تدمير‎ → ar, تعب‎ → ar, إنهاك‎ → ar
• Îngilîzî: destruction → en, demolition → en, ruin → en, wreck → en, tire → en, fatigue → en, ^?falconet → en