xerabat

Kurmancî

Rengdêr

xerabat

1. kavil, wêran, xopan, xirabe
   • Xerabat im li meyxanê
     Me mey da Ehmedê Xanê
     Cizîrî firke fincanê
     Ji kûp û kûzikên Batî. — (Cegerxwîn)

Herwiha

• xirabat

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?], pirjimara xerabe.
Yan jî bide ber xeram ya farisî ya kevn anku meşa binaz

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	xerabat	xerabat
Îzafe	xerabata	xerabatên
Çemandî	xerabatê	xerabatan
Nîşandera çemandî	wê xerabatê	wan xerabatan
Bangkirin	xerabatê	xerabatino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	xerabatek	xerabatin
Îzafe	xerabateke	xerabatine
Çemandî	xerabatekê	xerabatinan

xerabat mê

1. meyxane, badexane
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeya klasîk

• Bi Qur'anê bi ayatê eger pîrê xerabatê
  Bibêjit secde bin Latê murîdên wî dibin qatê — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Etîmolojî

Bide ber xeram ya farisî ya kevn anku mêvanî, ziyafet

Werger

• Îngilîzî: alehouse → en, saloon → en
• Tirkî: meyhane → tr