wefa

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

  •  IPA(kilîd): /wɛˈfɑː/
  • Jihevqetandin: we‧fa

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî wefa wefa
Îzafe wefaya wefayên
Çemandî wefa wefayan
Nîşandera çemandî wefa wan wefayan
Bangkirin wefa wefayino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî wefayek wefayin
Îzafe wefayeke wefayine
Çemandî wefayekê wefayinan

wefa

  1. dilsozî, sozdarî, sedaqet, pêgirî, loyalîte, sadiqbûn, wefadarî,
    bicihanîna erk û sozên xwe
  2. pabendî, dilsozbûn, wefadarbûn, pêgirbûn, pêbawerî, qunêtîbûn, sozdarbûn[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].

Ji wêjeya klasîk[biguhêre]

  • Bi cehanê mebe mexrûr ko cehan 'eyni serab e
    Serkeşî, şîwe'ê erbabê wefa nîne, rihê min
    Te ji dil sohtî Mela bes bi Melê ra bi cefa be
     — (Melayê CizîrîDîwana Melayê Cizirî~1640)

Bide ber[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî وَفَاء(wafāʾ).

[biguhêre]

Werger[biguhêre]