tir

 Binêre herwiha: TIR, Tîr, tîr, û -tir

Kurmancî

Navdêr

tir mê

1. 'hewayê bideng yê ji qûnê) Binere tirr

Rengdêr

1. 'tat, an mirov ên ko di peyivtinê da hindek dengan dubare dikin û nikarin bi hêsanî biaxivin) Binere tat

Soranî

Hoker

tir

1. (ya / yê / yên) dî, din, dîtir, başqe

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguherîne" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Tirkî:^?carta → tr, ^?kalın → tr, ^?başka → tr