teras

Kurdî

navdêr, mê

Wate

1. pavyon, seraye, kepir,
   meyxaneya yan çayxaneya berhewa

Herwiha

• têras

Ji wêjeyê

Di xwarina fitarê ya ku ji aliyê Şaredarê Bajarê Mezin ê Amedê Osman Baydemîr ve li qata terasê ya şaredariyê hate dayîn de muxtarên navend û taxên derdorê û her ji muxtariyetekê azeyek amade bûn. — (Diclehaber.com, 10/2007)

Ji

ji frensî terrase yan ji inglîzî terrace ji latînî terracea (dik, platform) ji terra (erd)

Jê

• terasgeh
• terasî

Werger

• Elmanî: Terrasse ^→ de m
• Fînî: terassi ^→ fi
• Frensî: terasse ^→ fr m
• Inglîzî: terrace ^→ en, terraza ^→ en
• Tirkî: teras ^→ tr
• Yewnanî: περίπτερο ^→ el n

Tirkî

navdêr

Wate

1. banoke, berbank, bernig, rasîf
2. kersax, sekû