teleb

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: te·leb

Navdêr

Tewandina teleb
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	teleb	teleb
Îzafe	teleba	telebên
Çemandî	telebê	teleban
Nîşandera çemandî	wê telebê	wan teleban
Bangkirin	telebê	telebino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	telebek	telebin
Îzafe	telebeke	telebine
Çemandî	telebekê	telebinan

teleb m

1. Daxwaz, dawa, xwestin, viyan, hêvîkirin.

   Teleb kirin. ― xwestin, dawa kirin

2. xwestek^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Ji wêjeya klasîk

• Cewrê hindî dê kişînit her kesê tawûs divêt
  Gewher û durra yetîm bê terk-i ser têtin teleb
  Xefletî ew keşşifî şîr dest bi dest hatin ceger — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Bide ber

• talib
• telebe

Jê

• teleb kirin (lêker)
• teleb kirin (lêker)
• telebker
• telebkirin (navdêr)
• telebkirî (rengdêr)
• telebî

Etîmolojî

Ji erebî طَلَب (ṭalab).

Werger

• Almanî: Anforderung → de mê, Anfrage → de mê, Anspruch → de nêr, Aufforderung → de mê, Auftrag → de nêr, Bewerbung → de mê, Forderung → de mê, Förderung → de mê, Gesuch → de nêr, ^?Claim → de m
• Erebî: ^?طلب → ar
• Farisî: طلب → fa
• Îngilîzî: requisition → en, ^?petition → en
• Tirkî: kızgınlık → tr, sıçrama → tr, talep → tr