selmîn

Kurdî

Lêker

selmîn negerguhêz

1. peyitîn, îzbat bûn, berçav bûn, eşkere bûn, xuya bûn, diyar bûn, hatin dîtin
2. diyarbûn

Tewîn

-selm-

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: سه‌لمین

Herwiha

• selimîn

Têkildar

• selmandin

Etîmolojî

selm + -în

Bikaranîn

Lêker:

• selmîn bûn
• selmîn kirin

Navdêr:

• selmînbûn
• selmînkirin

Rengdêr:

• selmînbûyî
• selmînkirî

Jê

• selmî
• selmiyayî

Werger

• Tirkî: delil ^→ tr, ispatlanma ^→ tr, ispatlanmak ^→ tr, saptanma ^→ tr, saptanmak ^→ tr, tanıtlanma ^→ tr, tanıtlanmak ^→ tr, tanıtlı ^→ tr, ^?ispat ^→ tr, ^?saptanım ^→ tr, ^?tespit ^→ tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	selmîn	selmîn
Ravek	selmîna	selmînên
Çemandî	selmînê	selmînan
Nîşandera çemandî	wê selmînê	wan selmînan
Bangkirin	selmînê	selmînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	selmînek	selmînin
Îzafe	selmîneke	selmînine
Çemandî	selmînekê	selmîninan

selmîn mê

1. Wateya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn wateya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.
   • Mînakek bidin... (biguherîne)