rabor

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
rabor	rabortir	herî rabor (merkezî) tewrî rabor (rojavayî) rabortirîn (soranîzm)

rabor

1. Tişta/ê ku namîne yan jî diguhere.

   Hevmane: fanî, guherok, guherbar

   Ev dinya rabor e.

   • Di cama zelal de meya yaqûtî bîne!
     Bîne cem min yara delal!
     Nê tu dizanî ku ev dinya
     tenê bayek rabor e. Meyê bîne! — (Omer Xeyam: Perdeya şermê rake, bijartin û wergerandin: Husein Muhammed, Kulturname.com, 9/2008)

Jê

• raborîtî

Bide ber

• robar

Têkildar

• raborî

Etîmolojî

Paşvesazî ji raborîn.

Werger

• Fînî: muuttuva → fi, väliaikainen → fi, hetkellinen → fi
• Îngilîzî: transient → en, transitory → en, impermanent → en, mortal → en
• Tirkî: kalımsız → tr, geçim → tr