pembe

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

pembe nêr

  1. (reng) kinûşk, helesor, şîrik, pîvazî, sîfik, sûf,
    rengê sorî vebûyî
    Yek ji van rengan: #FEC3AC #FEBFD2 #FF7FCF #FD3F92 #C4698F
  2. pembû

Herwiha[biguhêre]

Ji wêjeyê[biguhêre]

  • Xanima ku li alê rastê ê bernamekar rûniştibû lingê xwe yê rastê avêtibû ser lingê çepê, pêlavek qahveyî û poztûj li lingê wê û qazaxekî rengesor û pembe ku gazî hevdu dikirin li xwe kiribû. Berçavkên çargoşe û modern li ber çavên wê bûn. Bixwebibawer û piştrast bi giranî rûniştîbû. Xanima ku li himber bernamekar rûniştibû, te digo qey porê wê ji qîrê derxistine û di peyda jî di rûnê zeytê da gerandine, weha reş û dibiriqî. Lê ew bi xwe hinek şermok bû û bi çavên huznî li dora xwe mêze dikir. — (Kadîm Kan: Bernameyek muhtemel, Peyama Kurd, hj. 78, 3/2006)

Etîmolojî[biguhêre]

Ji zimanên îranî, hevreha kurmancî pembû, farisî پنبه‎ (penbe: pembû). Maneya eslî "pembû" ye lê paşî wateya rengekî girtiye.

Bikaranîn[biguhêre]

[biguhêre]

Werger[biguhêre]

Swahîlî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

pembe

  1. şax, strû, qiloç, qoç (hestiyê bi serê hin heywanan ve)

Çavkanî[biguhêre]

Ev peyv ji wergerên şax hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din]

Tirkî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

pembe

  1. pembe, penbe, kinûşk, helesor, şîrik