pêxwarin

Kurdî

navdêr, mê

Wate

1. tişta/ê ku mirov li gel nanî dixwe (bo nimûne: mast û penîr)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: پێخوارن

Bide ber

• pêmirin

Têkildar

• spiyatî

Ji wêjeyê

Dil sotin û dilkeseriya jiyanê, kul û kovaniyên jiyanê, kerb û xwîndariya jiyanê, çavsorî û hesûdiya jiyanê, dewlemendî û xizanîya jiyanê, hêvî û daxwazên jiyanê, evînî û hezkirina jiyanê, keser û kulilkên jiyanê, şîn û taziyên jiyanê, kenî û giriyên jiyanê, silh û mesilhetên jiyanê, xem û xiyalên jiyanê, jehr û ziqqûma jiyanê, mewt û pêmirina jiyanê, serece û taştîkên jiyanê, kezab û qulquleya jiyanê di hindirê xwe de veşêrî.

(Silêman Feqiyanî, Yuksekovahaber.com, 7/2009)

Ji

pê (=bi wê) + xwarin

Werger

• Inglîzî: something eaten with one's bread (e.g. cheese, yoghurt ^→ en, olives etc.)
• Erebî: ^?الإدام ^→ ar, ^?الأدم ^→ ar, ^?الصبـغ ^→ ar, ^?الصبغة ^→ ar, ^?المري ^→ ar, ^?كامخ ^→ ar
• Tirkî: katık ^→ tr