nîqaş

 Binêre herwiha: niqaş

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: nî·qaş

Navdêr

Tewandina nîqaş
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	nîqaş	nîqaş
Îzafe	nîqaşa	nîqaşên
Çemandî	nîqaşê	nîqaşan
Nîşandera çemandî	wê nîqaşê	wan nîqaşan
Bangkirin	nîqaşê	nîqaşino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	nîqaşek	nîqaşin
Îzafe	nîqaşeke	nîqaşine
Çemandî	nîqaşekê	nîqaşinan

nîqaş m

1. Suhbeta ku tê de du yan zêdetir kes li hev nakin û dijî hev dipeyivin.

   Hevmane: cedel, gengeşe, qerqeşe, gotûbêj, şerenîx, minaqeşe, debat

Bide ber

• neqaş
• nîgaş

Jê

• nîqaş kirin (lêker)
• nîqaşî
• nîqaşker
• nîqaşkirin (navdêr)

Etîmolojî

Ji erebî نِقَاش (niqāš). Hevreha minaqeşe û gengeşe.

Werger

• Almanî: Streit → de m, Diskussion → de m, Eskalation → de m
• Bretonî: tabut → br -où
• Erebî: ^?مناقشة
• Farisî: بگومگو → fa, تبادل نظر, جدال → fa, مباحثه → fa, بحث → fa
• Fînî: riita → fi, väittely → fi, kina → fi, erimielisyys → fi
• Fransî: querelle → fr m
• Holendî: ruzie → nl m
• Îngilîzî: dispute → en, argument → en, quarrel → en, disagreement → en, moot → en, argumental → en, debate → en
• Îtalî: discussione → it m
• Katalanî: disputa → ca m
• Portugalî: discussão → pt m
• Rusî: спор → ru m (spor)
• Slovenî: prepir → sl m, spor m
• Swêdî: argumentation → sv g, diskussion → sv g
• Tirkî: tartışma → tr, münakaşa → tr