metin

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

metin nêr

  1. berhem, nivîs, tekst, babet, mita, deq, pirtûk, kitêb, nivîsar
    • Yazar: Deq, metinên pîroz ên demên berze ne. Babkalên destpêka nivîsê ne. Xêzên laşê mirov yên; şahî, hêvî, êş, tirsê ne. Deqandin kevine rêkeke di nav gelê; Asiya, mîzopotamiya, anadoliyê, erebstan, rojhlatê da behra spî û bakurê eferîkayê de û xwedana dîrokeka bê dumahî ye. — (Murad Yazar di hevpeyivînekê de li gel Rojnamawar.com, 10/2011)

Herwiha[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji zimanên îranî, hevreha matyan û matîkan yên pehlewî ku yek ji wan yan metin ya kurdî serekaniya متن(metn) ya erebî, մատեան (matean) ya ermenî û მატიანე (matiane) ye. "Metin" ya tirkî jî (belkî bi rêya erebî) ji zimanekî îranî hatiye wergirtin.

Anagram[biguhêre]

Werger[biguhêre]

Tirkî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

metin

  1. nivîsar, deq, metn, minho, tekst
  2. tirûşdar, sebatkar, metîn, zexm, xurt