kesp

Kurmancî

Navdêr

Tewandina kesp
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kesp	kesp
Îzafe	kespa	kespên
Çemandî	kespê	kespan
Nîşandera çemandî	wê kespê	wan kespan
Bangkirin	kespê	kespino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kespek	kespin
Îzafe	kespeke	kespine
Çemandî	kespekê	kespinan

kesp m

1. Ked, kar, xebat, renc, pîşe, meslek, mihne, kariyer.

   Ked û kesp.

   • Xulase kar û kespêd wan eve bûn — (Mele Mehmûdê Bazîdî, Cami’eya Riseleyan û Hikayetan Bi Zimanê Kurmancî, Lîs, 2010, çapa 1ê, r. 91, ISBN 978-605-5683-27-6)
   • Ne mislê min di bêkêr bin
     Dibe kesp û dibê kar e — (Feqiyê Teyran, , ~1620)
2. Çalakî, zehmetkêşî, şol, şuxl, paletî.^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Bide ber

• kosp

Jê

• kesp kirin
• kespkirin
• kespkirî
• kespî
• ked û kesp
• kar û kesp
• kesp û kar
• kesp û ked

Etîmolojî

Ji farisî کسب (kasb, “kar, pîşe”) ji erebî كَسْب (kasb, “qazanc”).

Werger

• Farisî: سود → fa, منفعت → fa
• Îngilîzî: acquirement → en, drudgery → en, toil → en
• Tirkî: algı → tr, emek → tr, kazanç → tr, kazanım → tr, edinim → tr, temettü → tr, ^?küspe → tr, ^?yeşilimsi → tr