emek

Kurdî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	emek	emek
Îzafe	emeka	emekên
Çemandî	emekê	emekan
Nîşandera çemandî	wê emekê	wan emekan
Bangkirin	emekê	emekino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	emekek	emekin
Îzafe	emekeke	emekine
Çemandî	emekekê	emekinan

emek mê

1. xebat, ked, kesp, aktîvîte, kar, mijûlahî, çalakî, çelengî, zîrekî, şol, şuxl

Herwiha

• emeg

Etîmolojî

Ji tirkî emek (“ked”) ji tirkiya kevn emeg

Jê

• bêemek
• bêemekî
• bêemekîtî
• bêemektî
• emekdar
• emekdarî
• emekdarîtî
• emekdartî
• emekî

Werger

• Farisî: دسترنج ^→ fa, غذا ^→ fa
• Tirkî: cefa ^→ tr

Tirkî

Navdêr

emek mê

1. xebat, ked, kesp, emek, aktîvîte, kar, mijûlahî, çalakî, çelengî, zîrekî, şol, şuxl

Jê

• bêemek
• bêemekî
• bêemekîtî
• bêemektî
• emekdar
• emekdarî
• emekdarîtî
• emekdartî
• emekî

Navdêr

emek

1. ked, emek, tehb, cif, ked û hed
2. ked(sosyolojî)
3. kêferat, cehd