hub

Kurdî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hub	hub
Ravek	huba	hubên
Çemandî	hubê	huban
Nîşandera çemandî	wê hubê	wan huban
Bangkirin	hubê	hubino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hubek	hubin
Îzafe	hubeke	hubine
Çemandî	hubekê	hubinan

hub mê

1. evîn, eşq, hezkirin, mihbet
2. hez, hebandin, evandin, vîn, bijandin, xwestin, dil kirin

Herwiha

• hib
• hibb
• hubb

Etîmolojî

Ji erebî, têkildarî hebîb, mihbet

Ji wêjeya klasîk

Riswayê 'işqê tenha ne ez bûm
Kes dî zemanan hub bê melamet
Du secde ferd in fi l-hal bibîn ber— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Werger

• Tirkî: sevim ^→ tr, kara baş ^→ tr

Inglîzî

Bilêvkirin

• Deng (DYA)

  (pel)

Navdêr

hub

1. nîva çerxî