hub

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hub	hub
Îzafe	huba	hubên
Çemandî	hubê	huban
Nîşandera çemandî	wê hubê	wan huban
Bangkirin	hubê	hubino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hubek	hubin
Îzafe	hubeke	hubine
Çemandî	hubekê	hubinan

hub mê

1. evîn, eşq, hezkirin, hez, mihbet, mûsa
   • Riswayê 'işqê tenha ne ez bûm
     Kes dî zemanan hub bê melamet
     Du secde ferd in fi l-hal bibîn ber — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Herwiha

• hib
• hibb
• hubb

Etîmolojî

Ji erebî حب‎têkildarî hebîb, mihbet.

Werger

• Tirkî: sevim → tr, kara baş → tr

Hmongî

Rengdêr

hub

1. (rengdêr) kevn
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Îngilîzî

Bilêvkirin

• Deng (DYA)^ⓘ
• Deng (Keyaniya Yekbûyî (London))^ⓘ

Navdêr

hub

1. nîva çerxî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)