hêt

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr 1[biguhêre]

hêt nêr

  1. (anatomî) Parçeya lingî ji navtengê ta çokî.
    Hevmane: bite, hête, rihn, ran, king, tilor, bêt
    • A ji niha ve, jina min haziriya sibehê dike. Ew ê parsûyê heşandî, kortik û apraxan, kutilkan, hêta berxê, tirşikeke aliyê Mêrdînê, sê cûreyên seleteyan, sava û birincê çêbike. — (Firat CewerîPayiza DerengAvesta2014, r. 14)

Bi alfabeyên din[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Hevreha avestan haxti, farsî hax bi jêderî bi maneya tiştê badayî û ling.

Werger[biguhêre]

Navdêr 2[biguhêre]

hêt nêr

  1. dîwar, taq, tîqar

Werger[biguhêre]

Formeke lêkerê[biguhêre]

hêt

  1. Binere: hatin