hêt

Kurdî

Navdêr 1

hêt nêr

1. (anatomî) Parçeya lingî ji navtengê ta çokî.

   Hevmane: bite, hête, rihn, ran, king, tilor, bêt

   • A ji niha ve, jina min haziriya sibehê dike. Ew ê parsûyê heşandî, kortik û apraxan, kutilkan, hêta berxê, tirşikeke aliyê Mêrdînê, sê cûreyên seleteyan, sava û birincê çêbike. — (Firat Cewerî, Payiza Dereng, Avesta, 2014, r. 14)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: هێت‎

Jê

• hêtî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: Oberschenkel (; die ~), Schenkel (; die ~); (bo xwarinê) Keule (; die ~n), ^?Hüfte → de m
• Erebî: [Peyv?]tpos
• Farisî: ران‎ → fa, ^?باسن‎ → fa
• Fînî: reisi → fi
• Fransî: (yê mirovan) cuisse ; (yê lawiran bo xwarinê) gigot
• Holendî: dij → nl
• Inglîzî: thigh → en, (bo xwarinê) leg, ^?hind quarter → en, ^?rump roast → en
• Îtalî: coscia → it m
• Rusî: бедро → ru (bedro), ляжка → ru (ljažka), огузок → ru (oguzok)
• Spanî: muslo → es
• Swêdî: lår, (bo xwarinê) kyl
• Tirkî: but → tr, köşe taşı → tr, oyluk → tr, uyluk → tr, ^?duvar → tr

Navdêr 2

hêt nêr

1. dîwar, taq, tîqar

Formeke lêkerê

hêt

1. Binere: hatin