ereq

Kurdî

navdêr, mê

Wate

1. mey, bade, elkol, vexwarina mirov pê serxweş dibe

Herwiha

• araq
• areq
• 'araq
• 'areq
• eraq
• 'eraq
• 'ereq

Bide ber

• ereb
• Iraq

Ji

ji erebî عرق ('ereq) bi forma xwe ya rengdêr عرقي ('ereqî: ereqî, ji ereqê, biereq) bi rêya tirkî rakı herwiha serekaniya peyva raqî ye jî.

Jê

• ereqgêrr
• ereqgêrrî
• ereqfiroş
• ereqfiroşgeh
• ereqfiroşxane
• ereqfiroşî
• ereqvexwer
• ereqvexwerî
• ereqxane
• ereqxwer
• ereqxwerî

Wate

1. xuh, xwêdan

Herwiha

• araq
• areq
• 'araq
• 'areq
• 'ereq

Ji wêjeya klasîk

Durdaneyê xwe birêje navê
Ye'nî 'ereqa wekî gulavê
Dem dem bide destê meyperestan— (Mem û Zîn ~1692, Ehmedê Xanî)

Zazakî

Navdêr

ereq

1. xwêdan

agahî

• ev navdêr tenê yekjimar e, wek pirjimar nayê bikaranîn.