ereb
Jump to navigation
Jump to search
Kurdî[biguherîne]
[biguherîne]
ereb mê û nêr
- gelek e li çendîn welatên Rojhilata Navîn û bakurê Efrîqayê dijî
- Ereb, Faris, Ermenî û Asûrî cîranên me ne û yên herî kevin in, lê mixabin di bareya wêjeya wan de tiştekî nizanim ku bikaribim ya me û yên wan bidim ber hev.
- Mîm metle'ê şemsa ehed ayîne sifet kir
Lami' ji 'ereb berqê li fexxarê 'ecem da
Da şahidê esma bi hemî wechî binasîn— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)
- her kesa/ê ji wî gelî
Bi alfabeyên din[biguherîne]
Herwiha[biguherîne]
- arab
- 'arab
- areb
- 'areb
- 'ereb
Jê[biguherîne]
- (Lêker) ereb kirin
- (Navdêr) erebkirin
- (Rengdêr) erebkirî
- erebandin
- erebandî
- erebdost
- erebdostî
- Erebistan
- Erebistana Siûdî
- erebistanî
- erebî
- erebîaxiv
- erebîpeyiv
- erebîtî
- erebînas
- erebînasî
- erebîner
- erebînerî
- erebînî
- erebîst
- erebîzan
- erebîzanî
- erebîzar
- erebîzarî
- erebîziman
- erebîzimanî
- erebîzm
- erebnas
- erebnasî
- erebperist
- erebperistî
- erebvan
- erebvanî
- erebyar
- erebyarî
- erebzan
- erebzanî
Etîmolojî[biguherîne]
Ji erebî عرب ('ereb) ji akadî [skrîpt hewce ye] (erabu, “rojava, rojavayî - ji ber ku ereb ji asûriyan rojavatir dijiyan”). Ji eynî rehî: xerb.