ecemî

Kurdî

Rengdêr 1

ecemî

1. xişîm, naşî, cahil, nezan, negihiştî, ne fama, ne têgihiştî

Herwiha

• acemî
• 'acemî
• 'ecemî

Jê

• ecemîtî

Werger

• Elmanî: naiv ^→ de, unerfahren ^→ de, unwissend ^→ de, ^?dilettant ^→ de, ^?ungelernter Arbeiter ^→ de
• Inglîzî: ^?candide ^→ en, ^?childish ^→ en, ^?ingenuous ^→ en, ^?naïf ^→ en, ^?naive ^→ en, ^?naïve ^→ en, ^?simple ^→ en, ^?unskillful ^→ en, ^?sappy ^→ en, ^?unsophisticated ^→ en
• Tirkî: ^?avanak ^→ tr, ^?bön ^→ tr, ^?budala ^→ tr, ^?çolpa ^→ tr, ^?idmansız ^→ tr, ^?mektep çocuğu ^→ tr, ^?tor ^→ tr, ^?götü boklu ^→ tr
• Farisî: ^?ناآزموده ^→ fa, ^?ناشی ^→ fa

Navdêr

ecemî mê

1. farisî, zimanê eceman anku farisan

Herwiha

• acemî
• 'acemî
• 'ecemî

Bide ber

• parsî

Etîmolojî

Ji ecem + -î

Jê

• ecemîtî

Rengdêr 2

ecemî

1. farisî, îranî, tiştên bi zimanê eceman anku farisan:
   rojnameyek ecemî, stiranên ecemî