dilçûn

Kurmancî

Navdêr

dilçûn cins hewce ye (c=m: mê, c=n: nêr, c=mn: mê û nêr, c=nt: nêtar)

1. arezûya kirina karekî bi taybetî kiriyara seksî an jî xwarinê

   Dilçûnê eqilê hin kesan yê dagîr kirî.

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: دلچوون

Hevmane

• dilçûnê

Etîmolojî

Ji dil +‎ çûn.

Werger

• Erebî: الإشتهاء → ar, ^?الشاهیة → ar, ^?الطماعة → ar, ^?شهية → ar, ^?مشتهى → ar
• Îngilîzî: lust → en, ??horny → en
• Tirkî: imrenme → tr, iştah → tr