cewrik

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /d͡ʒɛwˈɾɪk/
• Kîtekirin: cew·rik

Navdêr

cewrik n

1. têjik, varik, çêlik, zarro, zarok, biçûk,
   bi taybetî heywanên temenê wan kêm
   • Wî rojekê ji hevkarekî kargeha xwe cewrikek xwestibû û xwedî kiribû. — (Biyanî, Albert Camus, Weşanên Nûdem)

Herwiha

• cewir
• cewirk
• cewr
• cêwrik

Jê

• cewirkî
• cewrik anîn (lêker)
• cewrikanîn (navdêr)

Etîmolojî

Ji cewr +‎ -ik. ji erebî,cerû

Werger

• Farisî: توله سگ → fa
• Fînî: pentu → fi, koiranpentu → fi
• Îngilîzî: whelp → en, puppy → en
• Soranî: توڵەسەگ → ckb (tulleseg)
• Tirkî: encik → tr, göbelez → tr, enik → tr, göcen → tr