cemed

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /d͡ʒɛˈmɛd/
• Deng (Amed)^ⓘ
• Kîtekirin: ce·med

Navdêr

Tewandina cemed
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	cemed	cemed
Îzafe	cemeda	cemedên
Çemandî	cemedê	cemedan
Nîşandera çemandî	wê cemedê	wan cemedan
Bangkirin	cemedê	cemedino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	cemedek	cemedin
Îzafe	cemedeke	cemedine
Çemandî	cemedekê	cemedinan

cemed

cemed m

1. Av an berfa ji ber sarmayê req bûye.

   Hevmane: qeşa, qerrise, sehol, bûz

   • Yek e derya tu bizan qenc-i çi mewc û çi hebab
     Di esil da ko hemî av e çi av û çi cemed
     Afitabê ehediyyet di xwe da girtiye kewn — (Melayê Cizîrî, Dîwan, ~1640)

Jê

• bêcemed
• bêcemedî
• bêcemedîtî
• bicemed
• bicemedî
• bicemedîtî
• cemed girtin (lêker)
• cemedbend
• cemeddar
• cemedgel
• cemedgir
• cemedgirî
• cemedgirtin (navdêr)
• cemedgirtî (rengdêr)
• cemedgirtî
• cemedî
• cemidandin
• cemidandî
• cemidiyayî
• cemidî
• cemidîn
• cemidok
• cemidokî
• komcemed
• komecemed

Hevmane

• yex

Etîmolojî

Ji erebî جَمَد (jamad, “qeşa”).

Werger

• Almanî: Eis → de n
• Erebî: ^?ثلج → ar, ^?الجلید
• Farisî: منجمد → fa, یخ → fa, یخبندان → fa
• Îngilîzî: ice → en, cryo- → en
• Tirkî: buz → tr, don → tr

Zazakî

Navdêr

cemed

1. cemed
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]